Плывуць сабе, а па-за хваляў Сонца хвалю чырваніць; Перад імі мора далі, І мора міла гаманіць. Гамалію, вецер вее... Вось... вось... наша мора!.. І схаваліся за хвалі - Ружовыя горы.
(С.-Пецярбург, 1842)