Старонка:Hramatyka bielaruskaj mowy.PDF/14

Гэта старонка не была вычытаная


Zaprošly čas


Adzinočnaja ličba

1 Ja byŭ-by byŭ
Ja była-by była
Ja było-by było
Ja byŭ-by mieŭ
Ja była-by mieła
Ja było-by mieło
2 Ty byŭ-by byŭ
Ty była-by była
Ty było-by było
Ty byŭ-by mieŭ
Ty była-by mieła
Ty było-by mieło
3 Jon byŭ-by byŭ
Jana była-by była
Jano było-by było
Jon byŭ-by mieŭ
Jana była-by mieła
Jano było-by mieło

Množnaja ličba

1 My byli-by byli My byli-by mieli
2 Wy byli-by byli Wy byli-by mieli
3 Jany byli-by byli Jany byli-by mieli

Prymietnaja forma


Budučy, badučaja, badučaje majučy, majučaja, majučaje
Byŭšy, byŭšaja, byŭšaje mieŭšy, mieŭšaja, mieŭšaje

Skaznaja forma


Budučy, byŭšy majučy, mieŭšy

§ 12. Dwa złučani čynnikaŭ

Usie čynniki pa sposabu złučania raspadajucca na dźwie asobnyja hrupy, katoryja i nazywaiuć dwuma złučaniami. Tolki čynniki: jećci i dać nia łučacca da žadnaho złučania i majuć swajo asobnaje.

Roźnica čynnikaŭ dzielačaja ich na dwa złučani nachodzicca ŭ kančaroch ciapierašniaho času, abwiestnaho ładu; decydujučym jość kančar druhoj asoby adzinočnay ličby.

Kančary heny woś hetakija:

Adzinočnaja ličba


I-aho złučania II-ha złučania
1 asoby — u — u
2 asoby — èš — iš, yš
3 asoby — è (èć) — e (ić, yć)