Гэта старонка была вычытаная
НОЧ
Між палёў шырокіх
Я адзін стаю,
Ахваціла ціша
Душу ўсю маю.
Ночанька мая ты,
Водблеск глыбіні!
Ты чаруеш душу
Спевам цішыні.
Многа ў гэтым спеве
Водгукаў жывых,
Іх не зловіш вухам,
Чуеш сэрцам іх.
Ночанька мая ты,
Ціхі сон вясны!
Колькі зор на небе!
Як блішчаць яны!
Водблескам пажару
Неба край гарыць, -
Там двурогі месяц
Выплыў з-за гары.