* * *
Толькі стогне земля, Толькі вецер шуміць; А у бедным краю Ӯсюды ночка ляжыць. Што ж? Сьцяліся, туман, Покі восень стаіць: Восень — сьвята твае, Ўсюды цемень ляжыць, Не маўчыж ты, сава, Ӯ цёмным лесе гукай! Ведай: ночка — ня год, Заварушыцца гай…