Гэта старонка была вычытаная
Шкода вёсак запусьцелых,
Дзе ральнік гаруе,
Дзе зімою вецер вые,
Кудаса шнуруе…
Гэта — вобразы краіны
Беларусі роднай…
Край ты наш! Як міл ты сэрцу,
Цёмны край, галодны!
Ды ня век я тут гарую,
Дачакаю волі
І пачую ў родным краю
Песьні лепшай долі.
1910 г.
|}
