Старонка:Zbor t1v2 1928.pdf/191

ВОРАГАМ

За што лілася кроў людзкая?
За што гібеў і гінуў люд?
Гібеў набытак ўсяго краю
І пакаленьняў гінуў труд?

І бег народ, бы ў час паморку,
Закрыўшы вочы, ў белы сьвет,
І толькі дым ўздымаўся горкі,
Крыжы азначвалі іх сьлед.

А колькі сьмертак дзетак мілых
На вашым сумленьні ляжыць?
Пануе ціш на іх магілах,
І край разбураны маўчыць.

І вы цяпер рукамі ката
Гатовы згоду дараваць?
Але ці можна у вас брата,
Скажэце, Каіны, прызнаць?

Вам не па сіле груз цяжэрны
Вайны, што самі вы ўзьнялі,
Зьнішчэньне, мах яе бязьмерны,
Згінота цяжкая зямлі!