Старонка:Zbor t1v2 1928.pdf/79

У НЯВОЛІ

За народ, што под ярмом
Шыю гне і сьпіну,
Што кляне лёс ціхачом
Кожную часіну;

За народ, што марне схне,
За сьвятое брацтва
Адабралі ад мяне
Усё мае багацтва…

Як за краты я зірну,
Сэрца млее з болю:
Меў уцеху я адну —
Адну толькі волю.

Ды гвалтоўнікі мае,
Ворагі ліхія,
У мяне ўзялі яе,
Адабралі, злыя.

Што-ж? няхай мой вузкі круг,
Няхай я ў няволі,
Толькі-ж ім свабодны дух
Ня стрымаць ніколі!