Старонка:Zbor t1v2 1928.pdf/83

Гэта старонка была вычытаная

У ВАСТРОЗЕ

Нудна Сьцёпку за рашоткай,
Нудна, эх, старому!
Плачуць думкі, рвуцца думкі
Сьцёпкавы да дому.

Дома жонка, дома дзеткі…
Бог сьвяты іх знае,
Як жывецца небаракам
Там, у родным краю!

Ходзіць Сьцёпка з вугла ў вугал
Ды зірне ў ваконца.
За рашоткай відно неба,
Хмарак валаконцы.

Эй, хмарынкі! плывяце вы
У старонку тую,
Дзе пакінуў я сямейку,
Хатачку старую!

Ох, паплыў-бы я, здаецца,
Хмаркі, разам з вамі!
Каб на вёску сваю глянуць
Нуднымі вачамі.