Фабрыка сьмерці (1929)/Беларуская марсэльеза

Фабрыка сьмерці Беларуская марсэльеза
Верш
Аўтар: Андрэй Александровіч
1929 год
Панскі падарунак
Іншыя публікацыі гэтага твора: Беларуская марсэльеза (Александровіч).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




БЕЛАРУСКАЯ МАРСЭЛЬЕЗА.

На процэсе Беларускай сялянска-работніцкай Грамады ў Вільні абаронца Сьмяроўскі, руйнуючы тэзісы прокуратуры аб змове, якая нібы-та была ў грамадаўцаў сказаў:

— „Магчыма, змова была ў тым, што сьпявалі беларускі гімн. Прокуроры кажуць, што ў гэтым гімне ёсьць вострыя і цьвёрдыя словы“.

(„Савецкая Беларусь“,
13 травеня 1928 г.).

Сілу забраўшы, параніўшы грудзі,
родную мову імкнуцца забраць.
— „Сьмяюцца над намі багатыя людзі,
здаецца, панамі іх зваць“.

Сьмяюцца — загнаўшы працоўных за краты,
сьмяюцца — да сьлёз над бядой галыцьбы.
Знаем мы — блізяцца штурмы расплаты —
віхры ліхой барацьбы.

— „Што трэба свабоды, зямлі чалавеку“,
чуеш, гучыць над зямлёю, як гром?
Досыць… Даволі! Мы спалі адвеку…
Запалім-жа сэрца агнём.

Бяз хлеба, бяз грошай, нібы ў бездарожжы,
усюды ганяюць, сьмяюцца і кпяць.
— „Мы доўга цярпелі, цярпець больш ня можам,
дык пойдзем мы долі шукаць“.

Дык пойдзем, здабудзем агнём і мячамі…
Гэй, Беларусь, мы здабудзем, гэй!
— „Хай нас сустрэнуць палямі, лясамі
Грамады працоўных людзей“.

Час той настане, адкінем абрэзы
і судзьдзямі будзем, ня шляхта, а мы.
І родныя словы сваёй марсэльезы
з гордасьцю выйдуць з турмы!..