Шыпшына (1927)/IV/Месяц нурцуе

Дарагія мае Месяц нурцуе
Верш
Аўтар: Пятро Глебка
1927 год
Не спазналі мяне
Іншыя публікацыі гэтага твора: Месяц нурцуе.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




МЕСЯЦ НУРЦУЕ

Месяц нурцуе ў бяздоньні
ціхай узрочыстай сіні,
можа і ён—бяздомнік —
кельлі нябеснай схімнік.

Бачыў я часта ў маленстве
толькі цяпер узяў толк:
люба яму пры гасьцінцы
песьціць бярозавы шоўк.

Я — што і месяц — бяздомны:
дзе і калі прытулюся?
Гэта, хоць можа, ўсё роўна, —
я-ж бы хацеў ў Беларусі.

Там, дзе над возерам сінім,
сіньшым за колер нябёс,
зоры губляюцца, гінуць
ў шоўку зацьвіўшых бяроз.

12-V—26 г.
Менск