Rodnyje zierniaty (1916)/IV/Pieśnia pra kniazia Iziasława Połackaho

Biełaruś i Litwa Pieśnia pra kniazia Iziasława Połackaho
Слова

1916 год
Арыгінальная назва: Слово о пълку Игоревѣ (1185)
Пераклад: Максім Багдановіч
Pachod Wial. Kn. Olhirda na Maskwu
Іншыя публікацыі гэтага твора: Песьня пра князя Ізяслава Полацкага.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Pieśnia pra kniazia Iziasława Połackaho.

Iziasłaŭ kniaź, syn Wasilkoŭ,
Daŭnymi časami
Ab litoŭskije šełomy
Pazwaniŭ miečami;
Adniaŭ sławu jon u swoho
Dzieda, Usiesława,
I ulohsia nieruchoma
Na trawie krywawaj
Pad čyrwonymi swaimi
Rodnymi ščytami,
Ŭwieś pasiečeny, pabity
Worahoŭ miečami.
Uchapiŭ jon tuju sławu
I prad śmierciu kaže:
«Skrydły ptach twaju družynu
Pryadzieli, kniaže,
I źwiary kroŭ palizali…»
U baju krywawym
Nie było ni Ŭsiewałoda,
Ani Bratysława[1].
Uraniŭ samotna, cieła
Jon dušu ŭdałuju,
Cieraz pacierku na šyi,
Cieraz załatuju…
Zasmuciłasia wiasiołaść
Pieśni zamaŭkajuć,
I žałobna, sumna truby
U horadni[2] hrajuć.


  1. Braty Iziasława.
  2. Miejsco dzie kniažyŭ Iziasłaŭ.