U kuźni Mniwo
Верш
Аўтар: Андрэй Зязюля
1931 год
U studni
Іншыя публікацыі гэтага твора: Мніво (Зязюля).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




MNIWO.

Jomki z wosieciaŭ hruk
Razlahajecca ŭkruh,
Addajecca ŭ asielicy recham —
Heta mialni, mlany
Mnuć ŭ tryścieni lany,
Hruk miašajecca z homanam, śmiecham.

Padlataje wiarchnik,
Zlohka daŭsia čuk skryh,
Zatraščeŭ lon suchi miž tarlicaŭ,
I spad ciorłaŭ dałoŭ
Moc kastry strymhałoŭ
Skroś lacić, byccam chmara imšycaŭ.

Znoŭ zastukaŭ wiarchnik
Kolka raz i zanik…
Tolki šastańnie cichaje čutna,
Kali mialnia ci mlon
Miž tarlic žoŭty lon
Abciahaje z kastry što minuta.

Znać achwotny zawich
U starych, maładych,
Ni adnej pot paliŭsia pa twary,
Ale ŭmoru niama:
Ad zajma da zajma
Jduć na ŭzawady mialni pa pary.

Ledźwie źjeli abied,
Pražahnalisia, — ŭśled
Za mniwo jznoŭ achwotna ŭzialisia,
Bo karotki, znaj, dzień:
Chaj-ža hłochnie tryścień,
Jak pad hruk pieśni ŭ ład palilisia.

Ad świtka da źmiarka
Uściaž pracuje ruka —
Žmieniaŭ mnoha ŭžo lonu namiali,
A paśla z ich kuloŭ
Na paŭsotni rubloŭ
Pa zmuroku umih nawiazali.

Wiečar. Ścich homan-hruk,
Nia widać skoku ruk,
Nočka ciomnaja ŭsio pachawała.
Tolki hurba kastry
Byccam połah hary
Pad ścianoju tryścieni lažała.