Z rodnaha zahonu (1931)/V/Rodnaja sialiba

← Pieśnia lirnika

Rodnaja sialiba Верш Аўтар: Андрэй Зязюля 1931 год

Dumka →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Родная сяліба.

Прапануем да спампаваньня!

RODNAJA SIALIBA.

Šyrokim pasam niwy,
Pačaŭšysia ŭ paloch,
Šnur rodnaje sialiby
Praz wiosku nakryž loh.
Budynkami zaniata
Usia heta raŭnina:
Z kamoraj stała chata
Pry wulicy zdaŭna.
Naprociŭ świran nowy,
Pawietka, stajnia, chleŭ;
Za wulicaj fruktowy
Sadok, maŭlaŭ, prysieŭ.
Za im, tut-ža za haruškaj,
Cialatnik widać,
I rečka ŭjecca stužkaj,
U hrebli mokraj hać.
A znoŭ z druhoha boku
Rassiełasia humno,
Što, mowiŭ-by, zdaloku
Ad wulicy widno.
Na humniščy sachaty
Widnieje aziarod,
A miž chlawoŭ i chaty
Padworak i harod.
Apierazany niby
Udoŭž i ŭpapiarok
Płatami — kut sialiby
Pachodzić na astroh.
Až niekalki warotaŭ
U płatoch jość dzie-nia-dzie,
Praz ich miž zawarotaŭ
Daroha ŭdal idzie.
Pry joj doŭhapolny
Šnurok sialibny loh.
I nakryž praz darohi
Jon ciahniecca ŭ paloch.