Каля Усебеларускага з’езду

Каля Усебеларускага з'езду Публіцыстыка Аўтар: Змітрок Бядуля 1917 Крыніца: Вольная Беларусь, 1917. - №34 - с.1

Прапануем да спампаваньня!

Мінскі горадзкі тэатр ужо быў перапоуняны а 7½ гадзіны у вечары. Селянскія сьвіткі і шэрыя салдацкія шынэлі мігацелі усюды. Усе у сьвяточным настрою чакалі гэтай вялікай містэрыі — адкрыцця зьезду.

А 8-й гадзіні оркестр ваеннай музыкі граў марсельезу. Потым выступіў беларускі хор у нацыянальных вопратках. Над іх галовамі прасоваліся беларускія нацыянальныя сьцягі.

Сьпевалі беларускія гімны: «Ад веку мы спалі», «А хто там ідзе» і «Чырвоны знак». Усе слухалі гімны стоючы, без шапак.

Посьля гімнаў успаміналі уставаннем усіх барцоу-беларусау, паўшых за волю. Потым пайшлі віншаванні ад розных беларускіх і другіх арганізацыяў і уселякіх нацыянальнасьцяў.

Тыя прамовы, што гаварыліся па-беларуску, спатыкаліся селянамі і салдатамі бурнымі апледысмэнтамі і авацыямі.

Выдатны, іскрывы былі нікаторыя прамовы, слухаючы іх шмат хто плакаў.

Ад самага сэрца шчыра вітаў прадстаўнік ад ўкраінцаў. Кончыў ен сваю прамову такімі гарачымі словамі:

«Вашае горо — нашае горо!

Вашае сьвято — нашае сьвято!»

Быў прадстаўнік ад кубаньскаго казацтва, каторы ўпэўніў, што кубанскія казакі заўсёды рады дапамагчы беларусам. Тое казу і прадстаўнік ад мусульман.

Арганізацыя залезнадарожнікау-беларусаў прыслала свайго прадстаўніка, каторы прынёс ад іх імяні абецанне, што уся тутэйшая зал. дарога дапаможа Вялікай і Вайсковай Беларускім Радам.

Прадстаўнік ад жыдоускаго пролетарыяту вітаў зьезд і увесь беларускі народ, кажучы, паміж іншым, што тут, на Беларусі, ніколі жыдоускіх пагромаў ні было, што беларускі народ жыу па-суседзкі с жыдамі і заўсёды адносіўся да жыдоу прыхільней, як усе другія народы Расіі.

Выступіў с прамовай прадстаўнік ад бальшавікоў, нейкі латыш, каторы у канцы сваёй прамовы прапонавау зняць і знішчыць беларускі нацыянальны штандар, дзеля таго што гэта есьць рэч ніпатрэбная.

Паднялося абурэнне. Выступіў селянін і казаў: «Нам ні патрэбны гэткія латышскія вучыцялі». А стары гэнэрал беларус пацалаваў беларускі нацыянальны штандар.

Вітанні гаварыліся да 1-ай гадзіні ночы і на заўтра да абеду.

З. Б.