Мой дом (1946)/Усход сонца
← У сухмень | Мой дом Усход сонца Аўтар: Якуб Колас |
На усходзе сонца → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Усход сонца (Колас). |
УСХОД СОНЦА
На усходзе неба грае
Пераліўным блескам,
Сыпле золата над гаем
І над пералескам.
Чуць-чуць дрогне, праліецца
Чырвань на усходзе -
Гэта неба усмехнецца
Людзям і прыродзе.
Смех адказны, смех шчаслівы
Ходзіць па пагорках.
Час світання — час жычлівы...
Гаснуць, нікнуць зоркі.
Шырай, шырай зараніца
Разнімае крылле,
Нібы пожар б’е крыніцай
Там, на небасхіле.
Сноп праменняў, пышна ўзняты,
Сее бляск-чырвонцы -
Гэта неба сцеле шаты
На дарогу сонцу.
Над палямі мрок прарваўся,
Па нізах расплыўся,
Лес туманам заснаваўся,
Луг расой абмыўся.
Агнявыя валаконцы
Ткуцца ў шоўк чырвоны -
Гэта хмаркі ладзяць сонцу
І дзяньку кароны.
Як прыемна пахне збожжа!
А вакол — спакойна!
Эх, як слаўка, як прыгожа,
Хораша, прыстойна!
І сабрала неба фарбы
Колераў дзівосных...
І дзе ёсць такія скарбы
Гожства, сугалосся?!
1908 г.