Гэта старонка была вычытаная
Дыалёг канчаецца гэтак:
Цыган:
- ...пацалуемся з табою, белая мая, як галавешка. Каму гадка, а нам з табою сладка.
Цыганка:
- Сенька! Досыць табе мяне цалаваць, ці ня хочаш лепш паскакаць.
І скачуць; пасьля зьяўляецца Казак, б'е Цыгана, і ўсе выходзяць.
Іншая сцэнка пачынаецца гэтак: уваходзіць на сцэну таўсты Жыд з бочкай гарэлкі і кажа:
Ой, калі-з бы ня мяне
Цорны год няхай напаў,
Калі-б мяне казацынька
На сем месцы не застаў.
Татухі-матухі,
Есэлі-Мосэлі,
Гуц-гуц!
Кліча ён сваю жонку Сору. Зьяўляецца Сора і пытаецца, гдзе яе муж быў. Жыд адказвае:
Ай, я був у Полацку, Велізу,
Ув Невелю, Дарагабузу,
І ў Склові, і ў Магілёві,
