|
Пазнаў і я, што ёсьць прырода
Ня толькі
Ў дагараньні зор,
Што ёсьць у мудрага народа
Ў грудзях і сонца
Сьвет,
І золь…
І я пазнаў трывожным сэрцам
Прыроды рух,
Яе любоў,
Яе закон няўхільнай сьмерці,
Яе жыцьцё, імкненьні, боль.
Пазнаў гіпотэзы,
Законы…
І мудрасьць тысячы вякоў
Нясу ў мазгох сваіх сягоньня
Для тых, хто сэрцам не памёр…
|
