(suwiaź čaławieka z Boham praz wieru, nadzieju i luboŭ) zyšła tahdy na druhi plan, a na pieršym planie byli zwierchnija relihijnyja praktyki jak malitwa, post, achwiary, ścisłaje zachawańnie świat i h. d. Žydy byli prakanany, što praz źwierchniaje spaŭniańnie Zakonu jany spaŭniajuć umowu z Boham — i ŭžo hetaje źwierchniaje spaŭniańnie Zakonu robić čaławieka sprawiadliwym pierad Boham.
Hetaja pawiarchoŭnaść i drabiaźliwaść u spaŭnianni Zakonu prajaŭlajecca asabliwa ŭ światkawańni suboty. I tak: nia možna było ŭ subotu napisać choć-by dźwiuch litar, pieranieści z adneho miesca na druhoje nawat kawałačka papiery, spałaskać rot woctam, kali baleli zuby, nia možna było kalekamu nasić kulaŭ i h. d. Zatym faryzei z takoj złościaj adnosiacca da Jezusa, kali jon zahadwaje chworym uziać paściel i nieści ŭ subotu. Jany dumali, što Mesyjaš nia tolki nie narušyć u ničym ichnych praktyk, ale budzie spaŭniać Zakon pawodle ichnaha razumieńnia. Tymčasam Jezus nie pastupaje tak, jak wučyli knižniki i faryzei i zatym ściahwaje na siabie zakid, što nie šanuje Zakonu.
Jezus adkidaje ad siabie hety zakid i kaža, što jon nia pryjšoŭ znosić Zakonu, ale jaho dapoŭnić ― pry hetym starajecca pawučyć ludziej, što istotaj relihii jość luboŭ Boha i bližniaha i što ŭsie relihijnyja praktykawańni nia majuć nijakaha značeńnia, kali ich nie ažyŭlaje luboŭ da Boha i bližniaha. Hetaj nawuki Chrystusa nie mahli zrazumieć knižniki i faryzei i zatym praśledujuć jaho, jak wystupajučaha prociŭ Zakonu.
Žydy nie pryznajuć Jezusa za Mesyjaša, bo nia bačać u im siły i mahutnaści ziamnoha waładara. „Syn ramieśnika" ich nia pryciahaje da siabie. Jany nie mahli spadziawacca pieramieny swajho žyćcia ad Jezusa, katory nie daklaroŭwaŭ im ziamnoje mahutnaści, a zahadywaŭ šukać pierad usim „waładarstwa niabiesnaha". Nie adkazwała taksama narodnaj hordaści žydoŭ, kab „Syn Dawida“, h. zn. Mesyjaš ciarpieŭ i nawat pamior hańbiačaj śmierciaj na kryžy.
Wywodziačy swoj rod ad Abrahama, žydy nie razumieli patreby adkupleńnia z niawoli hrechu i złoha ducha — zatym jany horšacca z jahonaj śmierci na kryžy. Słuchajučy słoŭ Jezusa ab jahonaj śmierci, žydy kažuć jamu: „My čuli, što Chrystus maje być nawieki, jakža-ž ty kažaš, što treba, kab
