Jezus skončyŭ užo publičnaje nawučańnie Ewanelii, ale nia skončyŭ jašče pounaściu swajho zadańnia ra hetaj ziamli - Chrystus mieŭ addać siabie na achwiaru za usio čaławiectwa. Hetaj achwiaraj Chrystus chacieŭ zaklučyć nowuju Umowu pamiž Boham i čaławiectwam, adrodžanym i adkuplanym jaho krywioju, jak Baranka Nowaha Zakonu. Ad hetaj Umowy Boh mieŭ być miłaściwym Baćkam dla ŭsich ludzej, a ludzi - Jaho paslušnymi
i dobrymi dziaćmi. Časina hetaj achwiary Chrysta ŭžo nabližajecca.
Pryhataŭleńni da Wiačery. Nadyjšli ŭžo i Wialikodnyja świata, zwanyja pažydoŭsku „Pascha". Jezus abchodziŭ usie świata Majsiejawaha Zakonu ― dyk u Wialiki Čaćwier, na piaredadni muki i śmierci, pryšli da jaho wučni i skazali: „Dzie chočaš, kab my nahatowili tabie Paschu"? Jezus źwiarnuŭsia da Symona-Piotry i Jana i skazaŭ im: „Idziecie ŭ miesta, a pry uwachodzie spatkajecie čaławieka, jaki budzie nieści wiadro wady, idziecie za im u toj dom, kudy jon uwojdzie i skažecie haspadaru domu: Wučyciel pytajecca, dzie pakoj, u jakim maju jeści Paschu z wučniami maimi? A jon pakaža wam wialikuju światlicu, zasłanuju―tam pryhatujcie".
Jany pajšli i znajšli ŭsio tak, jak im skazaŭ Jezus i pryhatowili Paschu abo, inakš kažučy, wialikodnuju wiačeru.
Kali nastaŭ wiečar i nadyšła taja hadzina, u katoraj zwyčajna spažywali Paschu, Jezus pryjšoŭ u Jeruzalim razam z inšymi apostałami i sieŭ z imi za stoł. Heta ŭžo mieła być apošniaja wiačera, jakuju Jezus spažywaŭ z swaimi apostałami pierad swajeju mukaj i śmierciaj i Jezus nadaŭ jej wialikaje značeńnie: na hetaj wiačery mieŭ raźwitacca z swaimi wučniami i astawić ludziam wialikuju pamiatku ab sabie: swajo Cieła i Kroŭ. Dziela hetaha Jezus źwiarnuŭsia da apostalaŭ z hetymi, poŭnymi biezhraničnaj tuhi, sławami: „Nadta-ž ja žadaŭ jeści z wami hetuju Paschu pierad tym, jak ciarpieć. Bo kažu wam, što ŭžo nia budu jaje jeści".
I ŭziaŭšy čaru z winom i ŭčyniŭšy padziaku, skazaŭ: „Waźmiecie hetaje i padzialecie pamiž saboju, bo kažu wam, što nia budu pić z winahradnaha płodu, až pakul nia prydzie Waładarstwa Božaje".
Abmywańnie noh apostałam. Potym, bačačy, što apostały pačali spračacca pry stale, chto z ich staršy, Jezus ustaŭ ad wiačery, źniaŭ swajo źwierchniaje adzieńnie, apaja-
