Z hetaha bačym, što Jezus išoŭ na muki dabrawolna. Jon moh-by i ciapier, tak jak heta zdaralasia daŭniej, skrycca i wyjści spasiarod ich niazaŭwažanym, adnak jon hetaha nie robić, jon nie baronicca nawat, a tolki baronić swaich wučniaŭ, kab jany mahli adyjści, swabodna. Chacia na jahony hołas papadali ŭsie worahi, adnak jondazwalaje im ustać i ŭziać jaho, a nawat źwiazać ruki, jakija stolki dabra rabili dla ludziej.
Jezus abliwaŭsia krywawym potam z wialikaj tuhi i sumu pierad takoj strašennaj mukaj i śmierciaj, jakuju jon jasna bačyŭ swaim Božym zrokam i razwažaŭ jaje. Kielich aznačaje tut usio toje ciarpieńnie, jakoje Chrystus mieŭ pieranieści. I ciapier jašče ŭžywajucca słowy: Wypiŭ kielich hora da dna — kali haworać ab niekim, chto ŭ swaim žyćci šmat pieranios usialakaha hora i biady.
