Słuhi i žaŭniery, uziaŭšy Jezusa, pawiali jaho da Annaša, katory byŭ cieściam archiświatara Kaifaša i pawadyrom tych, što najbolej wystupali prociŭ Jezusa. Annaš pačaŭ wypytwać Jezusa ab jahonych wučniach i nawucy, chočučy tak pakirawać sprawu, kab dakazać, što Jezus stajaŭ na čale niejkaj tajnaj zmowy. Ale Jezus adkazaŭ Annašu: „Ja zaŭsiody wučyŭ u bažnicach i ŭ światyni, kudy schodziacca ŭsie žydy, a ŭ skrytnaści ničoha nie hawaryŭ. Našto-ž mianie pytaješ? Pytajsia tych, katoryja čuli, što ja hawaryŭ, woś hetyja (što tut siadziać) wiedajuć, što ja hawaryŭ".
Hety adkaz, u jakim Jezus adklikaŭsia da świedak, jakija čuli jaho nawuku, pakazaŭsia adnamu z Annašawych słuhaŭ abraźliwym dla archiświatara, dziela taho jon padyšoŭ da Jezusa i sa sławami: „Ty hetak adkazwaješ archiświataru" ― uderyŭ jaho pa twaru. Jezus znios hetuju źniawahu z ciarpliwaściaj i tolki skazaŭ tamu niahodnamu słuzie: „Kali ja drenna adkazaŭ, prakanaj mianie ŭ hetym, a kali dobra, to za što mianie bješ"?
Annaš adasłaŭ potym źwiazanaha Jezusa da Kaifaša, jaki na hety hod byŭ archiświataram i dzie była ŭžo sabraŭšysia Wialikaja Žydoŭskaja Rada, abo inakš Sanhedryn. Siabry Sanhedrynu ŭžo daŭna (miesiac tamu) byli pastanawili zabić Jezusa, ciapier tolki jany staralisia znajści świedkaŭ, kab ukali i nie mahli znajści, choć mahčy wydać prysud śmierci. mnoha prychodziła falšywych świedkaŭ, (bo pawodle Majsiejewaha zakonu da wažnaści prysudu treba było choć dwuch świedkaŭ, jakija-b zhodna paświedčyli).
Urešcie pryšło dwuch falšywych świedkaŭ, jakija skazali: „My čuli, jak jon kazaŭ: „ja mahu zrujnawać hetu światyniu i u try dni jaje iznoŭ pastawić".
Jezus kazaŭ niešta padobnaje (hl. str. 26-27), ale razumieŭ pad słowam „światynia" swajo cieła, jakoje zrujnawanaje budzie lažać praz try dni ŭ hrobie, a falšywyja świedki hetym sławam Chrystusa dali inšaje značeńnie: byccam Jezus wyražaŭsia biez pašany ab światyni Jeruzalimskaj. Dziela hetaha Jezus na ŭsie hetyja niesprawiadliwyja abwinawačwanni nie adkazaŭ ni słowa.
Tahdy Kaifaš ustaŭ z swajho miesca i, źwiarnuŭšysia da Jezusa, skazaŭ: „Ničoha nie adkazwaješ na toje, što jany prociŭ ciabie świedčać"? Ale Jezus i ciapier maŭčaŭ. Tahdy Kaifaš jašče raz źwiarnuŭsia da Jezusa i ŭračystym hołasam spytaŭ: „Zaprysiahaju ciabie Boham žywym, kab ty nam skazaŭ, ci ty jość Chrystus, Syn Božy"? Na hety zapyt Jezus adkazaŭ: „Tak, ja jość. Adciapier ubačycie Syna čąławiečaha, siadziačaha prawaruč mocy Božaj i prychodziačaha ŭ abłokach niabiesnych".
