kuju wialikuju wieru ŭ jaho cudoŭnuju moc, što hawaryła sama da siabie: „Kab choć datknucca da jaho adziežy i budu. zdarowa". Z takoju wieraj pracisnułasia jana praz narod i, kali Jezus išoŭ, dakranułasia da kraju jahonaj adziežy — i zaraz-ža stała zdarowaj. Jezus zatrymaŭsia i spytaŭ: „Chto da mianie dakranuŭsia"? Ale nichto nie pryznawaŭsia. Tahdy Piotr i inšyja apostały, što tam byli, skazali: Wučyciel, narod ciśniecca kala ciabie i šturchaje, a ty kažaš: chto da mianie dakranuŭsia? Ale Jezus skazaŭ im: Niechta dakranuŭsia da mianie, bo ja čuŭ, što moc cudatworčaja wyjšła z mianie. Žančyna zrazumieła, što nia ŭkryjecca, dyk dryžačy padyšła da Jezusa, upała jamu da noh i raskazała pierad usim narodam, jak jana dakranułasia da Jezusa i jak zaraz-ža azdarawieła. A Jezus skazaŭ jej: „Dačka, wiera twaja ciabie azdarawiła, idzi ŭ supakoi".
Kali Jezus jašče hetaje hawaryŭ, prychodzić słuha Jaira i kaža da swajho pana: „Dačka twaja pamierła, nia turbuj wučyciela". Ale Jezus, pačuŭšy hetaje, skazaŭ Jairu: „Nia bojsia, tolki wier i budzie zdarowa".
Kali pryšli ŭ Jairaŭ dom, tam užo ŭsie płakali i hałasili pa dziaŭčyncy. Ale Jezus skazaŭ: „Nia płačcie, bo jana nia ŭmiarła, ale śpić". Pačuŭšy hetyja słowy, niekatoryja pačali naśmiachacca z Jezusa, wiedajučy dobra, što jana sapraŭdy pamiarła. Tahdy Jezus zahadaŭ usim wyjści z domu, astawiŭ pry sabie tolki baćku i matku dziaŭčyny, a tak-ža troch apostałaŭ (Piatra, Jakuba i Jana), radyšoŭ da niaboščycy, uziaŭ jaje za ruku i skazaŭ: „Dziaŭčynka, ustań". I dziaŭčynka zaraz-ža ŭstała i pačała chadzić, a P. Jezus zahadaŭ dać jej jeści.
Pabačyŭšy hetaki cud, usie mocna ździwilisia, ale Jezus zabaraniŭ im raskazwać ab hetym.
P. Jezus nia dla sławy ludzkoj rabiŭ cudy i zatym časta zahadywaŭ, kab nie zazhałašali jahonych cudaŭ Cudy čyniŭ P. Jezus z tej metaj, kab prakanać ludziej u swaim boskim pasłanstwie. Razam z hetym Jezus wymahaŭ ad ludziej wiery ŭ swaju boskuju moc i naharadžaŭ tych, što zwaročwalisia da jaho z wieraj.
Nawuki i cudy Jezusa paciahnuli da jaho šmat narodu — što-raz bolšyja hramady ludziej išli za im, chočučy dawiedacca praŭdy i paznać jaho nawuku ab nowym Waładarstwie. Jakoje heta mieła być waładarstwa i chto mieŭ da jaho naležać, Jezus wyjaśniaŭ užo ŭ hutarcy z Nikodymam i samarankaj, ale treba było jasna wykazać asnowy, na jakich mieła apiracca hetaje Božaje Waładarstwa, jakoje Chrystus
