wam kažu, što kožny, chto hniewajecca na brata swajho, pojdzie pad sud. Dyk kali ty pryniasieš swaju achwiaru da aŭtara i tam uspomniš, što brat twoj maje niešta prociŭ ciabie, pakiń tam, pierad aŭtarom, swaju achwiaru, a idzi pierš pahadzisią z bratam twaim — i tahdy ŭžo, pryšoŭšy, pałažy swaju achwiaru".
Prysiaha. „Wy čuli jašče, što skazana ŭ Starym Zakonie: nia prysiahaj na niapraŭdu, a ja wam kažu: nijak nie prysiahajcie ani na nieba, bo jość pasad Božy; ani na ziamlu, bo jana jość padnožkam pad nahami Jaho; ani na Jeruzalim, bo heta horad wialikaha ŭładara. Ale niachaj mowa waša budzie sprawiadliwaja: kali praŭda — kažecie „tak", kali niapraŭda — kažecie „nie", bo ŭsio lišniaje ad złoha jość".
Nie supraciŭlajciesia złu. „Wy čuli, što skazana: woka za woka, a zub za zuba — ja wam kažu: nie supraciŭlajciesia złomu — i kali chto ŭderyć ciabie ŭ prawuju ščaku, nastaŭ jamu i lewuju, a kali-b chto chacieŭ sudom adniać u ciabie saročku, addaj jamu i wierchniuju adziežu, i kali-b chto prymušaŭ ciabie iści tysiaču šahoŭ, idzi z im druhija dźwie, a kali chto prosić u ciabie čaho — daj jamu, a kali chto choča pazyčyć u ciabie — nie adwaročwajsia ad jaho".
Miłaść niepryjacielaŭ. „Wy čuli, što skazana ŭ Starym: lubi bližniaha twajho i miej u nienawiści woraha twajho. A ja wam kažu: lubiecie worahaŭ wašych, dobra čyniecie tym, katoryja was nienawidziać, maleciesia za tych, katoryja praśledujuć i černiać was, kab wy byli synami Ajca wašaha, katory jość u niebie, katory soncu swajmu zahadywaje ŭschodzić nad dobrymi i błahimi i pasyłaje doždž na sprawiadliwych i niesprawiadliwych. Bo kali wy lubicie tolki tych, katoryja was lubiać, dyk jakuju zapłatu mieć budziecie? Ci-ž nia robiać hetaha i mytniki? I kali witajeciesia tolki z swaimi bratami, dyk što-ž wažnaha robicie? Ci-ž pahancy hetaha nia robiać?
„Dyk budźcie daskanalny, jak i Ajciec waš daskanalny jość".
U Starym Zakonie za bližnich uwažali ludzi tolki swaich rodnych i pryjacielaŭ abo naležačych da taje-samaje wiery i narodnaści, a Jezus nawučaje, što ŭsie ludzi — braty i što ŭsich treba miławać, nawat worahaŭ swaich.
„Hladziecie, kab sprawiedliwaści wašaj nia čynić pierad ludźmi z tym, kab ludzi was bačyli, bo inakš nia budziecie mieć naharody ad Ajca wašaha, katory jość u niebie.
Dareńnie ŭbohich. „Kali ty daryš ubohaha, nia trubi pie-
