rad saboju, jak heta robiać krywadušniki pa bažnicach i pa wulicach, chočučy, kab ich chwalili ludzi. Sapraŭdy kažu wam: jany ŭžo ŭziali naharodu swaju (heta značyć: uziali pachwału ad ludziej i ad Boha im užo ničoha nie naležycca). Ty kali daryš ubohaha, dyk niachaj twaja lewaja ruka nia wiedaje, što robić prawaja, kab dareńnie twajo astałosia ŭ tajnie, (skrytym ad woka ludzkoha), a Ajciec twoj, katory widzić skrytyja rečy, addaść tabie".
Malitwa. „A kali moliciesia, nia budźcie jak krywadušniki, jakija lubiać malicca stojačy na widnych miajscoch u bažnicach abo na skryžawańniach daroh, kab ich bačyli ludzi — sapraŭdy kažu wam: jany ŭziali swaju naharodu. A ty kali budzieš malicca, uwajdzi ŭ swaju światlicu i, začyniŭšy dźwiery, malisia da Ajca twajho ŭ skrytaści, a Ajciec twoj, katory bačyć u skrytaści, addaść tabie".
Post. „A kali wy pościcie, to nia budźcie jak krywadušniki, sumnymi, bo jany niščać swoj twar, kab pakazacca pierad ludźmi, što jany pościać. Sapraŭdy kažu wam: jany ŭziali swaju naharodu.
A ty kali pościš, pryčašy haławu twaju i abmyj twar, kab nia ludziam pakazacca, što ty pościš, ale Ajcu swajmu, katory jość u niebie, a Ajciec twoj, katory widzić skrytyja rečy, addaść tabie".
Tut Jezus napaminaje, kab ludzi ŭsio rabili z dobraj intencyjaj: nie dla woka ludzkoha, jak heta rabili faryzei i inšyja krywadušniki, ale dla Boha i dušy swajej. Adzinym skarbam, jakoha ani irža ani mol nia źjeść, — heta dobryja ŭčynki, z jakimi čaławiek stanie pierad Boham.
„Nia źbirajcie sabie skarbaŭ na ziamli, dzie irža psuje i mol jeść, dzie zładziei wykopwajuć i kraduć, ale źbirajcie sabie skarby ŭ niebie, dzie ani irža ani mol nia psuje i dzie zładziei nie wykopwajuć i nie kraduć,
„Bo dzie twoj skarb, tam i serca twajo.
Nichto nia moža słužyć adnačasna dwum praciŭnym sabie panom, zatym nia možacie słužyć Bohu i mamonie (bahactwu).
Nie kłapacieciesia ab dušy wašaj, što budziecie jeści, ani ab ciele wašym, u što budziecie adziewacca, bo ci-ž duša nie wažniej za ježu, a cieła nie wažniejšaje za adzieńnie? Hlańcie na ptuški niabiesnyja: jany nia siejuć i nia žnuć, a Ajciec was niabiesny kormić ich. Ci-ž wy nie daloka wažniejšyja za ich?
A ab adzieńni čaho kłapaciciosia? Pahladziecie na kraski ŭ poli, jak jany rastuć. Jany nie pracujuć i nie praduć, a ja wam kažu, što nawat Sałamon wa ŭsiej swajej roškašy
