Старонка:Historyja świataja abo biblijnaja Nowaha Zakonu.pdf/59

Гэта старонка не была вычытаная

drych i razumnych, a adkryŭ prostym". Potym żwiarnuŭsia da wučniaŭ i skazaŭ im: „Bahasłaŭleny wočy, katoryja widziać toje, što wy widzicie. Bo mnohija z prarokaŭ i karaloŭ chacieli widzieć toje, što wy widziecie i nia widzieli, čuć toje, što wy čujecie i nia čuli".

Apostałaŭ i wučniaŭ Jezus učyniu swaimi zastupnikami, dajucy im pry hetym patrebnuju ŭładu i poŭnamoctwy: Chto was słuchaje, mianie słuchaje, chto wami pahardžaje, mnoju pahardžaje. Nastupnikami pamforšych apostałaŭ i wučniaŭ jość siańnia biskupy i kapłany.

Wialikaje ščaście było tych ludziej, a pieradusim apostałaŭ i wučniaŭ, što mahli widzieć Chrystusa, čuć jahonuju nawuku i być razam z im. My tolki molam pradstawić sabie asobu Chrystusa i zachawać u pamiaci našaj jahony słowy.

§ 28. CUDOŬNAJE RAZMNAŽEŃNIE CHLEBA. JEZUS CHODZIĆ PA MORY.

Kali wučni paśla swajho pawarotu z apostalskaj pracy ŭžo raskazali Jezusu ab usich swaich trudoch i radaściach, P. Jezus, bačačy, što jany zmučany, skazaŭ im: „Idziecie na asobnaje miesca i adpačyńcie krychu".

Ale adpačywać nia było dzie, bo tam, dzie jany byli, stolki prychodziła i adychodziła narodu, što jany nia mieli času nawat źjeści ― dyk wučni razam z Chrystusam sieli ŭ łodku i papłyli na druhi bierah woziera Genezaret, tudy, dzie było pustynnaje miesca. Ale ludzi zauważyli heta i piechatoju abyšli woziera i iznoŭ pryšli da Jezusa. Chrystus zžaliŭsia nad imi, bo byli jak awiečki biaz pastyra i pačaŭ ich nawučać.

Nawuka praciahnułasia až da samaha wiečara. Kali ŭžo nastaŭ wiečar, wučni żwiarnulisia da Jezusa z prośbaj, kab adpuściŭ narod i pazwoliŭ im pajści ŭ susiednija wioski i kupić sabie ježy.

Ale Jezus adkazaŭ wučniam: „Škada mnie hetaha narodu, bo ŭžo try dni prabywajuć pry mnie, nia majučy čaho jeści, a kali ich pušču hałodnych, to prystanuć u darozie, bo niekatoryja z ich zdaloku pryšli. Dajcie wy im jeści".

Na hetaje apostał Filip adkazaŭ: „I za dżwieścia dynaraŭ nia chwacić chleba dla ŭsich, kab choć pa kusočku abdzialić kožnaha". P. Jezus spytaŭ: „A skolki wy majecie chleba? Idziecie i pahladziecie".

Apostały pajšli. Zaraz potym waročajecca apostał Andrej i kaža: „Jość tut adzin chłopiec, katory maje piać bułak chleba i dźwie ryby, ale što heta značyć na stolki narodu"? Chrystus skazaŭ: „Zahadajcie im sieści". A było tamaka trawy dawoli. Kali usie pasieli hrupami pa 150 čaławiek, dyk akaza