Старонка:Historyja świataja abo biblijnaja Nowaha Zakonu.pdf/73

Гэта старонка не была вычытаная

darohaju prachodziŭ adzin światar, jon pahladzieŭ na taho čaławieka i pajšoŭ sabie dalej. Taksama zrabiŭ i lewit: jon pryjšoŭ na toje miesca, pahladzieŭ i pajšoŭ dalej.

A niejki padarožny samaranin, jaki prachodziŭ tudoju i ŭbačyŭ jaho, źlitawaŭsia nad im. Jon padyšoŭ da taho čaławieka, pierawiazaŭ jamu rany, abmyŭšy ich aliwaju i winom, potym pasadziů jaho na swajho asła i prywioz da zajezdu. Tam dahladaŭ i kłapaciŭsia kala jaho zdaroŭja, a kali na druhi dzień adjaždžaŭ, wyniaŭ dwa dynary i daŭ ich haspadaru taho zajezdu, kažučy: Dahladaj jaho, a kali wydasi bolej, to ja, jak wiarnusia, addam tabie.

„Jak dumaješ — źwiarnuŭsia Jezus da wučonaha ― katory z hetych troch byŭ bližnim dla taho, chto papaŭ u ruki razbojnikam"?

A wučony adkazaŭ: „Toj, chto źlitawaŭsia nad im". Jezus kaža jamu: „Idzi i ty rabi hetak".

U hetaj prypowieści P. Jezus wučyć nas, što treba pamahać u niaščaści nia tolki swaim bratom abo rodzičam, ale ŭsim ludziam, nawat woraham. Milaserny samaranin — heta prykład dla nas, jak my majem pastupać u našym žyćci. Chto choča žyć pachryścijansku, toj pawinien być miłasernym dla ŭsich, a nia tolki dla swajho narodu.

Pamiž žydami i samaranami była takaja nienawiść, što jany nia tolki nie pamahali adny adnym, ale nawat nie chacieli spatykacca. Kali Jezus spytaŭsia ŭ wučonaha, chto byŭ bližni dla taho pabitaha čaławieka, to wučony nie skazaŭ nawat słowa „samaranin“, a tolki: „toj, chto źlitawaŭsia nad im“. Jak-ža niadobraja heta nienawiść, jakuju časam i ciapier nosiać ludzi ŭ swaim sercy da bližnich, jakija naležać da inšaj wiery abo narodnaści

§ 35. MARYJA I MARTA. PRYPOWIEŚĆ AB BAHAČU I ŁAZARU.

Prabywajučy ŭ Judei, Jezus zajšoŭ u miastečka Betaniju, jakoje lažała niedaloka ad Jeruzalimu i tem adna žančyna, na imia Marta, pryniała jaho ŭ swoj dom. U Marty byŭ brat Łazar i siastra Maryja, jakaja sieła la Jezusawych noh i słuchała jaho nawuki.

A Marta kłapaciłasia kala roznaj pasłuhi i starałasia, kab jak najlepš pryniać Jezusa i jaho wučniaŭ. Nia mohučy adna sprawicca z rabotaj, jana źwiarnułasia da Jezusa i skazała: „Panie, ci-ž ty nia dbaješ ab tym, što maja siastra pakinuła mnie adnej usio pasłuhawańnie? Skažy jej, kab mnie pamahła".

Ale Jezus adkazaŭ jej: „Marta, Marta, ty turbuješsia i kłapocišsia ab wielmi mnohich sprawach, ale adnej tolki treba. Maryja wybrała najlepšuju častku, jakaja ŭ jaje nia budzie adniata".