bałotca, pamazaŭ hetym bałotcam ślapomu wočy i skazaŭ: „Idzi i pamyjsia ŭ sadžałcy Siloe". Slapy pajšoŭ, pamyŭsia i staŭ bačyć.
A heta było ŭ subotu.
Susiedzi i ŭsie, što jaho znali — a znaŭ jaho šmat chto, bo byŭ jon žabrakom — pytalisia adzin u druhoha: „Ci heta toj samy, što siadzieŭ žabrujučy"? Adny kazali, što heta toj samy, a druhija — što heta niechta padobny da jaho. A jon sam kazaŭ, što heta ja. Tahdy pytalisia ŭ jaho: Jakim-ža sposabam adčynilisia twaje wočy? A jon im adkazaŭ: Toj čaławiek, katoraha zawuć Jezus, zrabiŭ bałota, pamazaŭ mnie wočy i skazaŭ: Idzi da sadžałki Siloe i abmyjsia. Ja pajšoŭ, abmyŭsia i widžu.
Tahdy pawiali jaho da faryzejaŭ: Tyja iznoŭ pačali pytacca, jakim sposabam jon staŭ widzieć? Jon im iznoŭ raskazaŭ usio tak, jak było. Niekatoryja faryzei pačali hawaryć, što heny čaławiek nia jość ad Boha, bo nie šanuje suboty, a druhija kazali, što čaławiek hrešny nia moh-by čynić takich cudaŭ. Dyk spytalisia ŭ žabraka, za kaho jon uwažaje taho čaławieka, što adčyniŭ jamu wočy? Žabrak adkazaŭ, što ŭwažaje jaho za praroka.
Faryzei ŭsiož-taki nie pawieryli žabraku i pastanawili sprawu wyjaśnić. Jany nawat nia wieryli, ci jon byŭ ślapy dyk paklikali jahonych baćkoŭ i spytalisia, ci heta sapraŭdy was syn i jakim sposabam jon ciapier widzić, kali radziŭsia ślapym? Baćki adkazali, što heta sapraŭdy ich syn i što jon radziŭsia ślapym, ale jakim sposabam jon ciapier widzić jany nia wiedajuć; dy ŭrešcie niachaj jany ŭ jaho samoha pytajucca, bo jon u hadoch i moža sam za siabie adkazać.
A jany hetak hawaryli zatym, što bajalisia faryzejaŭ, bo faryzei byli pastanawili wykidać sa škoły ŭsich tych, chto pryznaje Jezusa za Mesyjaša.
Dyk paklikali iznoŭ taho, što byŭ ślapym i skazali jamu: Dziela chwały Božaj skažy praŭdu: my wiedajem, što heny čaławiek jość hrešnik. Ale žabrak adkazaŭ: „Ci jon hrešnik nia wiedaju, wiedaju tolki toje, što byŭ ślapym, a ciapier widžu". Dyk iznoŭ pytalisia ŭ jaho: „Što-ž jon tabie zrabiŭ? Jakim sposabam wiarnuŭ tabie zrok?" Ale jon adkazaŭ im: „Ja ŭžo raz wam hawaryŭ, našto wy mianie iznoŭ pytajecie? Moža i wy chočacie być jahonymi wučniami"?
Pačuŭšy hetyja słowy, faryzei pačali naruhacca i kazać: „Ty budź jahonym wučniam, a my wučni Majsieja. My znajem, što Boh hawaryŭ da Majsieja, ale skul hety - my nia wiedajem".
I adkazaŭ im žabrak: „Dziŭnaja reč, što wy wučonyja ŭ Zakonie i nia wiedajecie, adkul jon, a jon-ža adčyniŭ maje wočy. Kali-b jon nia byŭ ad Boha, nia moh-by zrabić takoha cudu".
