Na hetyja słowy razhniewalisia faryzei i, wykidajučy jamu jaho ślepatu, zakryčali: „Ty ŭwieś u hrachoch naradziŭsia, a chočaš nas wučyć" i wykinuli jaho sa škoły.
Kali ab hetym dawiedaŭsia Jezus, spatkaŭ jaho i spytaŭsia: „Ci wieryš u Syna Božaha"? A toj adkazaŭ: „Chto ž heta taki, kab ja moh wieryć"? Skazaŭ jamu Jezus: „Ty hladziš na jaho, heta toj, katory z taboju haworyć". Žabrak adkazaŭ: „Wieru, Panie" — i ŭpaŭšy da noh, addaŭ jamu pakłon.
Z hetaha ścisłaha i padrabiaznaha raskazu možam prakanacca, jak dakładna faryzei i wučonyja u Zakonie dachadzili praŭdziwaści cudaŭ Jezusa. Pytajuć nawat baćkoŭ, ci ich syn sapraŭdy byŭ ślapym? A kali prakanalisia ab praŭdziwaści cudu, dyk nia tolki nie nawiarnulisia, ale jašče bolej źnienawidzieli Jezusa. Jak bačym, ludziam błahim i cudy nie pamahajuć: widzinčy na swaje wočy cud, jany jašče bolej nienawidziać praŭdu.
Jezus jość wiečny. Tyja ludzi, katoryja słuchali nawuki P. Jezusa, časta pytalisia ŭ jaho, chto jon taki? Jezus adzin raz skazaŭ im: „Kali padymiecie (na kryžy) Syna čaławiečaha, tahdy paznajecie, chto ja jość. Ja ničoha nie rablu sam. ad siabie, kazaŭ dalej Jezus, ale toje hawaru, čaho mianie Ajciec nawučyŭ. A Toj, katory pasłaŭ mianie, jość sa mnoju i nie pakinuŭ mianie adnaho".
A potym P. Jezus nawučaŭ: „Kali wytrywajecie ŭ majej nawucy, paznajecie praŭdu, a praŭda was zrobić wolnymi". Ale žydy adkazali jamu: „My patomki Abrahama i nikoli nikomu nia słužyli, jakža-ž ty haworyš, što budziem wolnymi"? Adkazaŭ im Jezus: „Sapraŭdy kažu wam: kožny, chto hrašyć, jość słuhoju hrechu. Kali Syn was wyzwalić, tahdy budziecie sapraŭdy wolnymi".
I hawaryŭ im dalej: „Sapraŭdy kažu wam: kali chto budzie pilnawacca nawuki majej, nie pamre nawieki". A žydy adkazali jamu: „Ciapier my prakanalisia, što ty djabła maješ, bo Abraham pamior i praroki paŭmirali, a ty kažaš: kali chto budzie pilnawacca nawuki majej, nie pamre nawieki. Niaŭžo-ž ty bolšy za ajca našaha Abrahama?
A Jezus adkazaŭ im: „Abraham, ajciec waš, ciešyŭsia, što mieŭ ahladać dni maje — i ahladaŭ i uściešyŭsia". A žydy na heta skazali sa złościaj: „Piaćdziesiat hadoŭ jašče nia maješ, a ty Abrahama widzieŭ"?
Ale Jezus adkazaŭ im: „Sapraŭdy, sapraŭdy kažu wam, pierad tym, jak Abraham staŭsia, ja jość". Tahdy chwacili za kamiennie, kab ukamienawać jaho, ale Jezus skryŭsia i wyjšaŭ z światyni.
