Старонка:Historyja świataja abo biblijnaja Nowaha Zakonu.pdf/88

Гэта старонка не была вычытаная

dy, jakich jon mahčyma što dapuściŭsia pry zbirańni padatkaŭ. Tak, chto choča pryniać Jezusa ŭ swoj dom, pawinien być čystym ad ludzkoj kryŭdy.

U toj čas mytnikaŭ, jakija źbirali myta i padatki dla rymskaha ŭradu, ludzi ŭwažali za ździercaŭ i hrešnikaŭ, zatym i narakali na Jezusa, što zachodziŭ da ich. Ale Jezus idzie, kab ratawać toje, što było zhinuła.

§ 43. PAČASTUNAK U BETANII. NAMAŠČEŃNIE JEZUSA.

Z Jerychonu Jezus pryjšoŭ u Betaniju, — i tut na druhi dzień paprasili jaho na pačastunak da Symona, zwanaha Prakažanym. Na hetym pačastunku byŭ i ŭskrešany Łazar, katory razam z inšymi haśćmi siadzieŭ za stałom, była i jahonaja siastra Marta, jakaja pasłuhawała la stała.

U časie pačastunku druhaja siastra Łazara, Maryja, uziała słoik wielmi darahoha i pachnučaha alejku, namaściła im nohi Jezusa, abciorła ich swaimi wałasami, a potym raźbiła słoik i wyliła reštu na halawu Jezusa. Uwieś dom napoŭniŭsia pacham darahoha alejku.

Tahdy niekatoryja z wučniaŭ Jezusa pačali hawaryć: Našto hetaja utrata? A adzin z ich, katory nazywaŭsia Judaš z Karyjotu (toj, katory jaho potym wydaŭ) adazwaŭsia i skazaŭ: Tož možna było heta pradać za darahuju canu i razdać na úbohich. A hawaryu jon hetak nie zatym, što kłapaciusia ab ubohich, ale zatym, što byŭ wielmi prahawity. Jon nasiŭ supolnyja hrošy, jakija dawali ludzi dla Jezusa i apostałaŭ i z katorych jon braŭ dla siabie.

Pačuŭšy hetyja hutarki, Jezus skazaŭ: „Našto wy dakučajecie hetaj žančynie? To-ž jana dobry ŭčynak zrabiła dla mianie. Ubohich wy zaŭsiody majecie kala siabie, ale mianie nie zaŭsiody. Jana, wyliwajučy hety pachnučy alejak na majo cieła, namaściła jaho na pachawańnie. Sapraŭdy kažu wam, dzie tolki pa üsim świecie buduć wiaścić ewaneliju, skažuć i ab tym, što jana zrabiła".

Na ŭschodzie pry ŭhaščeńni byŭ zwyčaj, što dawali wady na abmyćcio noh i namaščali haławu haścia pachnučym alejkam. Maryja zrabiła hetaje dla Jezusa, a kali niekatoryja z wučniaŭ, asabliwa Judaš z Karyjotu (Karyjot — siało ŭ Palestynie), dyk Jezus baronić hetaha dobraha ŭčynku, kažučy, što heta jość pryhatawannie na jahonu śmierć i pachowiny.

Na dobryja mety Chrystus nie hanić nawat i wialikaha wydatku. Heta dla nas nawuka, što my rie pawinny škadawać hrošej na wydatki, żwiazanyja z relihijaj jak npr.: budowa światyniaŭ i ich utrymańnie, kupla knižki da nabaženstwa abo abraza ŭ chatu i h. d.

§ 44. TRYUMFALNY ŬJEZD JEZUSA Ŭ JERUZALIM.

U Jeruzalim na świata Paschi źbirałasia što-raz bolej narodu. Usie hawaryli ab wialikim cudzie: ab uskrašeńni Łazara. i čakali Jezusa. Adnak niekatoryja, čujučy ab pastanowie staršych duchoŭnych i faryzejaŭ zabić Jezusa, dumali, što Jezus nia prydzie ŭ Jeruzalim i pytalisia adny ŭ adnych: Jak wam