praz praroka Daniłu (70 tydniaŭ hadoŭ) užo prybližaŭsia da kanca- zatym usie tahdy, nia tolki žydy ale i pahancy, wyhladali i čakali Zbaŭcy świetu. Nakaniec adno zdareńnie pakazała, što ŭžo čas prychodu Mesyjaša blizka - a hetym zdarenniem było źwiestawańnie ab prychodzie na świet Jana Chryściciela, katory mieŭ papiaradzić Mesyjaša, pryhatowić ludziej da pryniaćcia Syna Božaha i nawat pakazać im Jaho.
§ 2. ŹWIESTAWAŃNIE PRYCHODU NA ŚWIET JANA CHRYŚCICIELA, PAPIAREDNIKA P. JEZUSA.
Na poŭdni Palestyny, u Judejskaj ziamli, za panawańnia karala Herada, žyů u mieście Hebronie adzin starazakonny światar (kapłan) na imia Zacharyjaš, sa swajej žonkaj Elžbietaj. Žyli jany świata pawodle zakonu Majsieja i spaŭniali ŭsie prykazańni Božyja. Byli jany ŭžo pastareŭšy i nia mieli dziaciej i choć užo nie spadziewalisia ich mieć, adnak časta zwaročwalisia da Boha z prośbaj, kab Boh daŭ im syna. Boh pačuŭ ich malitwy i paslaŭ archanieła Habryjela, kab jon aznajmiŭ Zacharyjašu prychod Jana Chryściciela.
U toj čas Zacharyjašu wypała pa čarzie iści u Jeruzalim i tam adpraŭlać u światyni słužbu Božuju. Kali jon uwajšoŭ u światyniu i padyjšoŭ da kadzilnaha aŭtara, kab pasypać na haručyja wuhli kadziła, a uwieś narod maliůsia ŭ časie kadžeńnia na dziadzincy pierad światyniaj, żjawiusia jamu aniel, staŭšy pa prawaj staranie kadzilnaha aŭtara. Uhledzieŭšy anieła Zacharyjaš wielmi spałochaŭsia i źniaŭ jaho wialiki strach. Ale anieł skazaŭ jamu: „Nia bojsia Zacharyjaš, bo wysłuchana malitwa twaja i žonka twaja Alžbieta rodzić tabie syna i dasi jamu imia Jan. Budzie jon wialiki pierad Boham i budzie napoŭnieny Ducham światym jašče u łonie matki swajej. I mnohich synoŭ Izrailawych nawiernie da.Boha i projdzie pierad im u duchu i sile Haljaša“.
Pačuušy takija słowy, Zacharyjaš nie chacieŭ wieryć
i spytaŭsia ŭ aniela: ,,Pa čym ža ja paznaju hetaje? Bo ja
ŭžo stary i žonka maja u hadoch pažyłych". Ale na hetaje
anieł skazaŭ jamu: „Ja jość Habryjel, katory pierad Boham
staju i pasłany hawaryć z taboju i abwiaścić tabie hetaje.
I woć budzieš niamy i nia budzieš mahčy hawaryć -až da taho dnia, kali hetaje staniecca - za toje, što ty nie pawieryŭ
maim sławam". Skazaŭšy hetaje anieł źnik, a Zacharyjaš
astaŭsia niamy.
Narod tymčasam čakaŭ na Zacharyjaša i na jahonaje bahasławienstwa, jakoje jon dawaŭ narodu paśla nabaženstwa i wielmi dziwiŭsia, što jon hetak doŭha marudzić u światyni. Kali-ž Zacharyjaš wyšaŭ i nia moh da ich prahawaryć, dyk usie zdahadalisia, što jon musiŭ mieć niejkaje widžeńnie ŭ światyni, a jon tolki dawaŭ im znaki.
