Старонка:Historyja świataja abo biblijnaja Nowaha Zakonu.pdf/95

Гэта старонка не была вычытаная

„Hora wam, knižniki i faryzei, krywadušniki, bo začyniajecie waładarstwa niabiesnaje pierad ludźmi: i sami nia ŭchodzicie i nie pazwalajcie ŭwajści tym, što iduć.

„Hora wam, knižniki i faryzei, krywadušniki, bo wy dajecio dziesiacinu z miaty i kminu, a zaniedbali toje, što jość najważniejšym u Zakonie: sprawiadliwaść, miłaserdzie i wieru. Hetaje treba było čynić, ale i taho nie pakidać. Wy ślapyja pawadyry, što pracedžwajecie kamara, a wiarbluda hłytajecie.

„Hora wam, knižniki i faryzei, krywadušniki, bo wy padobny da pabielanych hraboŭ, jakija na woka wydajucca pryhožymi, ale ŭnutry poŭny kaściej mierćwiakoŭ i ŭsialakaj brydy. Tak i wy pierad ludźmi wyhladajecie sprawiadliwymi, a ŭnutry poŭny krywadušnaści i niahodnaści.

„Wy kažacie: Kab my žyli ŭ dni baćkoŭ našych, dyk my nia byli-b ich supolnikami ŭ pralićci krywi prarokaŭ. Hetak kažučy, wy sami prociŭ siabie świedčycie, što wy syny tych, katoryja zabiwali prarokaŭ. Dapaŭniajcie-ž i wy mieru baćkoŭ wašych.

„Jeruzalimie, Jeruzalimie, što zabiwaješ prarokaŭ i kamianuješ tych, katoryja da ciabie pasłany — skolki razoŭ ja chacieŭ sabrać dziaciej twaich, jak kuryca źbiraje kuraniat swaich pad krylla, a ty nie chacieŭ! Dyk woś astaniecca dom was dla was pustym".

Heta byli ŭžo apošnija hroźby i napaminańni dla knižnikaŭ i faryzejaŭ. I pierad hetym Jezus časta napaminaŭ ich, ale nie ŭžywaŭ takich hroznych słoŭ, jak ciapler. A ciapier, za ŭsie ichnyja podłaści i niawieru Jezus kaža: Hora wam, krywadušniki.

§ 48. PRAROCTWY AB ZRUJNAWAŃNI JERUZALIMU I SKANČEŃNI ŚWIETU.

Kali Jezus wychodziŭ z światyni, wučni ahladali, jak była zbudawana światynia i, dziwiačysia z jaje mahutnaści i charastwa, kazali: „Wučyciel, pahladzi, jakija tut kamieńni i jakaja budowa". A Jezus adkazaŭ im: „Sapraŭdy kažu wam: nie astaniecca tut kamienia na kamieni".

Wyjšaŭšy za horad, Jezus sieŭ na hare Aliŭnaj, adkul možna było bačyć uwieś horad i światyniu. Wučni ŭžo niaraz čuli, ad swajho Wučyciela, što horad i światynia buduć zburany, što prydzie kaniec świetu i što tahdy Syn čaławiečy prydzie sudzić žywych i pamioršych — dyk padyšli da Jezusa i spytalisia: „Skažy nam, kali hetaje budzie (h. zn. zbureńnie Jeruzalimu i jaki znak twajho prychodu i kanca świetu"?

Na pieršaje pytańnie Jezus tak adkazaŭ: „Kali ŭhledzicie Jeruzalim akružany wojskam, wiedajcie, što pryšło jaho spustašeńnie. Tahdy tyja, što ŭ Judei, niachaj uciakajuć u hory, a chto ŭ mieście (Jeruzalimie), niachaj wychodzić z jaho, a chto ŭ wakolicach, niachaj da jaho nia ŭchodzić. Bo heta