Tahdý ustajúć užó miénšyje dzieci i starája babúla. Chto mýjecca, chto čéšecca, chto pórcie čýstaje kładzié. Paabiédaŭšy dzieci s krýkam biahúć na wiósku huláć, a báčka z mátkaju i Hanúlaju idzié da kaścióła. Astajécca adná babúla pilnawać cháty.
U niadziélku dóbra spáci: |
2. Náša haspadárka.
Májem dzwie karóuki: adná rýžaja u biéłyje łáty; my jajé nazywájem „Krasúlaj“. Druhája, paławieńka — „Ziaziúlka“. Krasúlka miéńša, a bolš małaká dajé. Tátka káže, što lépšy zawód. A ja lublú Ziaziúlku, bo nia tak na škódu łàsa. Jość jaščé try awiéčki z dwójma blizniàtkami. Kónik — kaštánčyk i héta usia žywája haspadàrka. Práŭda, bylí parsiučók i dzwie kurýcy. Ale kurýcy mátka žydóm pradałá, a parsiučók zdoch piérad Siómuchaju.