Гэта старонка не была вычытаная
Pazirajesz i zdajecca, szto adno ŭ jich cieła, i dusza adna, i dumka, i adno ŭ jich dzieła.
87. Chto szto sieje.
Waroczalisia baćka z synam z pola, dzie baćka siejaŭ żyta. Syn papytaŭsia ŭ baćki:
— Ja wiedaju, szto żyta siejuć ludzi, ale chto sieje drewy ŭ lesie i trawu ŭ poli?
Tym czasam wiecier nios szmat lohkich biełych puszkoŭ. Baćka zławiu adzin puszok, pakazaŭ synu i każa:
— Baczysz, za hety puszok trymajecca nasieńnie. Wiecier razam z puszkom padyjmaje i nasiennie, raznosić pa świecie, i sieje ŭsiudy.
Syn padumaŭ: — „Wiecier — siawiec.“
Jiduć jany dalej, baczać, ptuszka dziaŭbie jahadu. Baćka źwiarnuŭ na heta ŭwahu syna:
— U jahadach jość ziarniatki, i ptuszki ź jahadami raznosiać u roznyja baki nasieńnie.
