ВЫСТРѢЛ м. стрэл, выстрал.
ВЫСТУПЛЕНІЕ ср. выступ.
ВЫСТЫВАТЬ, выстыгаць.
ВЫСШІЙ м. вышэйшы, вышні. Ніхай вышні Бог яму адпамятае. Ен вышэйшы за яго.
ВЫТАЛКИВАТЬ каго, што; выпіхаць, выштаўхаць.
ВЫТАПТЫВАТЬ што, вытаўчы нагамі; выдратаваць, вытаўчы, выталачыць.
ВЫТАСКИВАТЬ што, выцягаць.
ВЫТАЩИТЬ, выцягнуць, вывалачы.
ВЫТЕСЫВАТЬ што, вычэсываць, выцесьліваць. Вычасаў, выцесьліў сякерай палозьзі з дубовых касапелін.
ВЫТВЕРДИТЬ што, вызубрыць. Трэба лекцію вызубрыць на памяць.
ВЫТРАВЛИВАТЬ, вынішчаць труцізнай: вытручаць. Мышву, рыбу вытруцілі. Рабіць рысункі пры помачы кіслацяў — выпаляць.
ВЫТРЕБОВАТЬ каго, што; выпатрабаваць.
ВЫТРЕЗВЛЯТЬ каго, цьвярозіць, ацьвярозіць.
ВЫТЯГИВАТЬ, ВЫТЯГАТЬ што, вывалаківаць вон, разпінаць туга: выцягаць, напінаць, напружаць. Выцягаць бродзень. Выцягаць скуру на капыле. У яго бацька выцягнуўся (памер). Выцягнуць з бяды, вядро са студні.
ВЫТЯЖКА, выспружка, наўвыспруж. Наўвыспруж выцягнуўшыся стаіць. Выспружіліся як салдаты.
ВЫУТЮЖИТЬ што, выгладзіць пеглям („утюгом“); выпегліць,
ВЫУЧИВАТЬ што, выцьверджываць на памяць, вывучыцца: вывучаць, вывучлівы, вывучнік-ца.
ВЫУЧКА, наўчомка, наўчомны.
ВЫХЛЕСТАТЬ што, каго; высеч, высьцябаць, выхлюснуць. Выхлюснуць памыі на вуліцу. Высьцябаць, высеч хлапца за няслухмянасьць.
