люстэрка, люстэрца, люстраны, люстранасьць, люстрысты, люстраваць — праглядаць, рэвізаваць.
ЗЕРНО ср. насеньне расьціны; зярно, зярніна, зярніца, зярняты, зярнятка, зярнё, зярністы, зернавік, зернявы, зернаед.
ЗЕРЦАЛО ср. црк. люстра; ужываецца ў пераносным значэньні; Гэты чалавек люстра (зерцало) праўды. У судовых расійскіх установах трохкантовы паставец з трымя загадамі Пятра І.
ЗЕФИР м. тарг. высшы гатунак часанай авечай воўны; лёгкая, празрыстая ваўняная тканіна; грэцк. міт. бажок лёгкіх ветраў: зэфір.
ЗИГЗАГИ м. мн. ням. зыгзакі, зыгзакаваты.
ЗИЖДАТЬ што, (ад „здать“) ствараць, утвараць, будаваць.
ЗИМА ж. агульн. слав.; зіма, зімовы, зімаваць, зімка, зімна, зімець, зімоўка, зімавея, зімовішча.
ЗИПУН м. маскальскі армяк без каўняра; армяк.
ЗЛАК м. усякая травяністая расьціна ў якой сьцібло саломінай з каленцамі, а плод каласавы; каласьнік, калосны, каласьнічнік, каласьнічныя.
ЗЛО, ср. агульн слав.; зло, злы, злая, злоўка, злыга, зладыга, злодыр—ка, злодырнік—ніца.
ЗЛОСТЬ ж. агульн. слав. злосьць, злосны, злаваць.
ЗЛОВОНІЕ ср. сморад.
ЗЛОВРЕДНЫЙ, злашкодлівы.
ЗЛОВѢЩІЙ, злавесьлівы, злавесны.
ЗЛОДѢЙ, злодзей, алодзейка, злодзьлівы, зладзейскі.
ЗЛОДѢЯНІЕ ср. злачын, злачынны, злачынца.
ЗЛОЖЕЛАНІЕ ср. злазычлівасьць, злазычнасьць, злахотлівасьць.
ЗЛОКАЧЕСТВЕННЫЙ, злаякі, нядобры.
