ИЗВЕСТЬ ж. грэцк. вапна, вапністы, вапняк, вапенны. Вапенны камень і вапністая зямля.
ИЗВИВАТЬ, ИЗВИТЬ, зьвіваць, зьвіць, зьвівацца, зьвіток, зьвітны.
ИЗВИВЧИВЫЙ, зьвілкі. Зьвілкая дарожка. Зьвілкая рэчка. Зьвілаватае пісьмо.
ИЗВИНИТЬ, выбачыць, дараваць. Даруй выбачай, што нехаця абразіў.
ИЗВИНЕНІЕ, выбачаньне, дараваньне.
ИЗВИНИМОСТЬ, выбачлівасьць.
ИЗВИХАТЬ, ИЗВИХНУТЬ што, зьвіхнуць.
ИЗВЛЕКАТЬ каго, што, адкуль з чаго; выцягаць, вывалаківаць, вытусаць. Выцягнулі, вытусілі грошы з кішаня. Выцягнуў, вымусіў з бяды. Вытуснуў зуб. Слова туснасьць, ужываецца ў значэньні рас. „влеченіе“: Німа ніякай туснасьці да ежы. Мае хлапец туснасьць, да навукі. І наадварот нетусны — „непривлекательный“: Нетусны дзеўка мае выгляд (Вяліжск. п.; Бешанкавічы).
ИЗВЛЕЧЕНІЕ ср. выцяг. Выцяг, выпіс з кніг гродзкіх.
ИЗВНУТРЬ прысл. сызнунра, зсярэдзіны.
ИЗВНѢ, на зьне.
ИЗВОДИТЬ што, каго; вывадзіць, траціць, выдаваць. Парай, як вывадзіць мышэй. Ен прывык ужо выдаваць, траціць на марна грошы. А такжа: губіць, марыць. Прусакоў мораць бурай.
ИЗВОД, ЗВОД м. згуба, загуба.
ИЗВОЗ м. промысел возкай тавараў; павозьніцтва. У павоз выехаў сын. Павозчыкі даўней шмат зараблялі павозам.
ИЗВОЗЧИК м. павозчык, вазец, вазіла. Ламамовы павозьнік: панараднік.
|
Сьвяты Юры за павозьнічка, |
… „Малады акром свата і дружкі выбірае сабе яшчэ маршала, чэсніка, старасту, вазілу, ку-
