бельніка, закосьнікаў і інш.“ (Крачк, стр. 26).
ИЗВОЛИТЬ на што; дазволіць, хацець вымагаць; жадаць. Пан гэтага не жадае.
ИЗВОЛЬ, ИЗВОЛЬТЕ прысл. рач, рачыць. Рачце за сталы цісовыя, абрусы бялёвыя (вясельнае запрошаньне гасьцей).
ИЗВОРАЧИВАТЬСЯ, выварачывацца, вывяртацца.
ИЗВОРОТЛИВОСТЬ, вываротлівасьць.
ИЗВОРОТ м. выкрут. Знайшоў такі выкрутку. Выкруткамі перабіваецца.
ИЗВОРОТИТЬ, вывярнуць. Вывярнуць (выкруціць) ката хвастом.
ИЗВРАТИТЬ, ИЗВРАЩАТЬ каго, што; перакручываць, вызварачываць, выпачаць. Перакруціў вызьвярнуў факты.
ИЗВРАЩЕНІЕ ср. выпачаньне, Выпачаны смак, характар, обычай.
ИЗВЫКАТЬ, прывыкаць.
ИЗВѢДЫВАТЬ што, дазнаваць. Не дазнаўшы броду ня сунься ў воду. Дазнаны прыяцель.
ИЗВѢРИТЬСЯ, зьняверыцца.
ИЗВѢСТІЕ ср. ведамка, чутка, навіна, зьвестка.
ИЗВҌСТНЫЙ, ведамы, вядомы.
ИЗВѢЩЕНІЕ ср. павядомленьне, наказ.
ИЗВѢТ м. данос, вызвед. Вызведамі займаецца.
ИЗВѢЧНЫЙ, справечны. Справечны жыхар краю.
ИЗГАДИТЬ што, згідзіць, загідзіць.
ИЗГИБАТЬ, вызгібаць, вызгіб, вызгібісты.
ИЗГНАИВАТЬ, згнаіць. Згнаіў пяньку ў сажалцы.
ИЗГНАНІЕ ср. выгнаньне. На выгнаньні памер.
ИЗГОЛОВОК м. узгаловак, узгалоўе.
