ИЗНЕМОГАТЬ, зьнемагацца, зьнясілівацца.
ИЗНОЖЬЕ ср. ніжні, узножны канец ложка; узножжа.
ИЗНОРАВЛИВАТЬ каго, разбязурываць, знараўліваць.
ИЗНУРЯТЬ каго, марыць, марчыць. Змарыў каня. Марыць голадам. Марчыць сэрца сваё тугай.
ИЗНУТРЬ, сызнутра, сызнутраны.
ИЗНЫВАТЬ, спанываць, чаўрэць, сохнуць.
ИЗНЫРНУТЬ, вынырнуць, спанырнуць.
ИЗНѢДРЯТЬ што, спанатрыць.
ИЗНѢЖИВАТЬ каго, здалікачываць, здалікачаны; спакволіваць, спаквоны.
ИЗНЯТЬ што, вызняць, вызняткі.
ИЗОБИДѢТЬ каго, спакрыўдзіць, спакрыўджаны.
ИЗОБИЛІЕ ср. аквітасьць. Усяго аквіта было. Аквіты ураджай сёлета. Багацьце; Багаты ураджай, багаты прыём. Усяго багата было.
ИЗОБЛИЧАТЬ каго у чым; раскрываць, вінаваціць, высьвятляць.
ИЗОБРѢТАТЬ што, вынаходзіць, вынаходчывасьць, вынаходчык, вынахад.
ИЗОГРАФІЯ ж. грэцк. навука аб маляваньні сьвятых на абразах; ізографія.
ИЗОЛИРОВАТЬ што, аддзяліць ад усяго акружаючага; ізаляваць.
ИЗОСТРЯТЬ што, вастрыць, завастраць; аб умысловых рэчах гаворыцца; „изощрять“. Выкруты дыялектыкі не завастраюць розум, а толькі ухімраюць яго крывадушнасьцю.
ИЗОТЕРМЫ ж. мн. грэцк. пункты аднаго і таго-ж паўклубьбя зямлі; дзе сярэдняя цяплата аднастайная; ізотэрмы, адноцеплі.
ИЗОТЧАЯТЬСЯ, зраспачыцца.
ИЗОЩРЯТЬСЯ, назастрацца, назостраны, назострыўства.
