C.
САБЛЯ ж. шабля, шабліца.
САБУР м. расьціна Aloe; альвас.
САВАН, доўгая белая ільняная кашуля, ў якой хаваюць нябошчыкаў; саян. Даўней пашанотная вопратка старцаў. Мне апавядалі жыхары вёскі Сталіца (Дзіс. пав.), што яшчэ іх дзяды на Купальле, Радаўнік, Коляды і Вялікдзень прыбіраліся ў доўгія, да пят, белыя кужэльныя кашулі, званыя саянамі. Гэткія саяны паказывалі мне прыгатаваныя на сьмерць. Пашыты яны былі з тонкага, добра выбеленага кужалю, падол у нізе, ў некатарых, быў ператканы вузенькай палоскай узору, цёмна-чырвонага колеру. Чорны саян: чамара.
САВАОѲ м. жыдоўск. адзін з эпітэтаў Бога.
САВРАСЫЙ, конская масьць, каштан, каштанаваты.
САГИ, названьае скандынаўскіх поэтычных легенд, былін.
САГО ср. крупы вырабляныя з сэрцавіны сагавай пальмы.
САЖА ж. сажа; сапуха, сопат; сапоры, чорна чырванявы, барвы, масьці пачарнеўшай ад сажы рэчы, рас. „бурый“.
САЖАТЬ каго, саджаць, садзіць—дзіцца, сесьць.
САДОК м. рыбнік, сажалка, баер.
САЖАНИНА, пасаджаная зелень; садзіва.
САДОВНИК м. агроднік, гароднік.
САЖЕНЬ ж. (ад „сягаць“), мера ў стан чалавека, як можна сягнуць ўверх рукой; сяжань; сажань мера=3 аршынам.
САЗАН м. рыба Cyprinus carpio, карп.
САЙДАК м. татар. налучнік, пакровец на лук зазвычай скураны; сагайдак, калчан, налучнік.