Старонка:Vacłaŭ Łastoŭski. Padručny rasijska-kryŭski (bełaruski) słoŭnik (1924).pdf/641

Гэта старонка не была вычытаная

C.

САБЛЯ ж. шабля, шабліца.

САБУР м. расьціна Aloe; альвас.

САВАН, доўгая белая ільняная кашуля, ў якой хаваюць нябошчыкаў; саян. Даўней пашанотная вопратка старцаў. Мне апавядалі жыхары вёскі Сталіца (Дзіс. пав.), што яшчэ іх дзяды на Купальле, Радаўнік, Коляды і Вялікдзень прыбіраліся ў доўгія, да пят, белыя кужэльныя кашулі, званыя саянамі. Гэткія саяны паказывалі мне прыгатаваныя на сьмерць. Пашыты яны былі з тонкага, добра выбеленага кужалю, падол у нізе, ў некатарых, быў ператканы вузенькай палоскай узору, цёмна-чырвонага колеру. Чорны саян: чамара.

САВАОѲ м. жыдоўск. адзін з эпітэтаў Бога.

САВРАСЫЙ, конская масьць, каштан, каштанаваты.

САГИ, названьае скандынаўскіх поэтычных легенд, былін.

САГО ср. крупы вырабляныя з сэрцавіны сагавай пальмы.

САЖА ж. сажа; сапуха, сопат; сапоры, чорна чырванявы, барвы, масьці пачарнеўшай ад сажы рэчы, рас. „бурый“.

САЖАТЬ каго, саджаць, садзіцьдзіцца, сесьць.

САДОК м. рыбнік, сажалка, баер.

САЖАНИНА, пасаджаная зелень; садзіва.

САДОВНИК м. агроднік, гароднік.

САЖЕНЬ ж. (ад „сягаць“), мера ў стан чалавека, як можна сягнуць ўверх рукой; сяжань; сажань мера=3 аршынам.

САЗАН м. рыба Cyprinus carpio, карп.

САЙДАК м. татар. налучнік, пакровец на лук зазвычай скураны; сагайдак, калчан, налучнік.