Pierszy pramień (1929)/98

← 97. Szkolnyja żarty

98. Rodny kraj Верш Аўтар: Стары Улас 1929 год

99. Za pahody →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Год беларуса.

Прапануем да спампаваньня!

98. Rodny kraj.

Kraj Biełaruski, kraj ty nasz rodny, nieuradżajny choć niebiazrodny; nie czarnaziomna twaja ziamlica: hlej, abo hlina, ci kamianica.

Drobny zahony i skiby tonki, a zamiest mieżaŭ dyk — barazionki; doŭhija niŭki i nadta wuzki, jak byccam motuz ad dobraj stużki…

Każuć staryja, kali dać wiery, szto byli puszczy, lasy biaź miery, pszczoł nadta mnoha, miodu jak hliny, ptustwa biaź liku, proćma źwiaryny, dzikaŭ, miadźwiedziaŭ, rysiaŭ i łosiaŭ, ciapier-ża nieszta usio źwiałosia…