Śpieŭnik (1937)/Rabina-rabinačka

Rabina — rabinačka
Беларуская народная песьня

1937 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Рабіна-рабіначка.

Прапануем да спампаваньня!

RABINA — RABINAČKA

Rabina—rabinačka, rabina maja,
Čamu-ż ty, rabinačka, rana adcwiła.

Dziaŭčyna-dziaŭčynačka, dziaŭčyna maja.
Čamu-ż ty, dziaŭčynačka, zasmuciłasia?

Oj nia u tuju poračku na świet ja pryšła,
Maci nie padumaŭšy zamuż addała.

Dy u tuju wiosačku nie ŭ wiadomuju,
Ŭ čuźuju siamieječku, nie ŭ wiasiołuju.

Dalniaja staronačka biaz wietru sušyć,
Nia rodny tatulečka biaz winy żuryć.

Woś żywu hadočak ja, żywu i druhi,
A na trecim hodziku zanudziłasia.

K mamačce u hościki zachaciełasia,
Pa rodnym tatulečku zażuryłasia.

Abiarnusia ptušačkaj, šeraj ziaziulaj,
Palatu ja mołoda k mamačce swajoj.

Oj pajdu, oj siadu ja ŭ wišniowym sadu;
Zapiaju tam pieśieńku żałasnu swaju.

Oj dumała, dumała, što mamačka śpić,
Ażno maja mamačka u sianioch staić.

Dy budzić niewiestačak: „Łastaŭki maje!
„Pasłuchajcie ptušačku, što u sadzie piaje.

„Što heta za ptušačka żałasna piaje?
„Adkul heta ptušačka pryčyty biare?

„Kali naša dziciatka, laci k nam u dwor,
„A ziaziula šeraja, — laci ŭ ščуry bor“.

Nie dačuła dočańka mamčynych razmoŭ,
Palacieła dočańka dy u ščyry bor.

Lacieła lasočkami, — źliwała ślazmi,
Lacieła baročkami — sochnuŭ bor z tuhi.

Sieła-pała ziaziula na drewie suchim,
Zawiała żałosnuju razmowačku z im:

„Čamu tabie, dzieraŭca, Boh listki zabraŭ?
„Čamu mnie małodzieńkaj, doli Boh nia daŭ