І неба не ўмыта, і хвалі заспаны (Шаўчэнка/Глебка)
І неба не ўмыта, і хвалі заспаны Верш Аўтар: Тарас Шаўчэнка 1848 Арыгінальная назва: uk:Кобзарь (1876)/Том 1/І небо невмите Пераклад: Пятро Глебка Крыніца: Кабзар - с. 186 |
І неба не ўмыта, і хвалі заспаны,
І над берагамі ракі
Як п’яныя скрозь траснікі
Без ветру гнуцца... Бог каханы!
Ці доўга давядзецца мне
У незамкнёнай тут турме,
Над гэтым вось нікчэмным морам
Нудзіцца светам? Не гаворыць,
Маўчыць і гнецца як жывая,
У стэпу жоўтая трава,
Не хоча праўдачкі сказаць...
А больш няма ў каго спытаць.
Кос-Арал
1848