Аб залатой бабе

← Леў Сапега аб перакладзе Статуту В. Кн. Літоўскага на польскую мову

Леў Сапега аб перакладзе Статуту В. Кн. Літоўскага на польскую мову Артыкул Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1923 год Крыніца: Часопіс «Крывіч», № 2, ліпень 1923 г., б. 49

Беларусы ў Усх. Прусыі →

Прапануем да спампаваньня!

Аб залатой бабе. Упамінаная ў быліне „Лесаўчыкі“ „залатая баба“ ў XV сталецьці была тэмай размоў па ўсей Эўропе і давала шмат корму тагочаснай фантазыі. З гісторыкаў упамінаюць аб „залатой бабе“ Гэрбэрштэйн, Гвагнін, Боксгори, Якінсон і інш. „Бабу“ памешчалі ў Пэрміі (Barmia) на берагох Паўночнай Дзьвіны. Гэта мела быць фігура кабеты, ў натуральвы чалавечы рост, з двумя дзяцьмі з якіх адно было на руках у „бабы“, другое стаяла пры ёй; ўсе тры фігуры мелі-быць вылітымі з чыстага золата. Мяйсцовай мовай называлі яе „jumala voiscel-baba“, што мела значыць „бог, залатая баба“, адгэтуль пайшло, ў перакладзе, пазваньне „залотная“, або—„залатая баба“. Зацікаўленьне гэтым залатым стодам было на гэтулькі вялікае, што на картах XVI ст. адмечалі мейсца яе паходжаньня, але ўжо не на берагох Паўн. Дзьвіны, а пры усьцю р. Обі. Занесеная Твардоўскім у яго поэмат быліна апіралася на ўсеагульнай тагочаснай апініі, што Лесаўчыкі запраўды дайшлі да сутокаў Обі і забралі „залатую бабу“. Прычынай гэтых гутарак было запраўднае вялікае багацьце золатам вярнуўшыхся, з паходу на ўсход, Лесаўчыкоў.

Л. А.