Барвенак (1924)/Трывогі і надзеі/Да дзіцяці

← ⁂ (Я часта сам сабе)

Да дзіцяці Верш Аўтар: Алесь Гурло 1924 год

Не гасіце агнёў →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Да дзіцяці.

Прапануем да спампаваньня!

ДА ДЗІЦЯЦІ.

Дзіця дарагое! Сірочая доля
У гора спавіла цябе з малых дзён…
О, цяжкае жыцьце!.. Дзе ласка, дзе воля,
Дзе мары маленства, салодкі дзе сон?..

На вочках сьлязіца сьлязу пераймае
І коцяцца з твару адна за другой;
Дзіцячае сэрца трывога зьядае —
І ные пралеска пад бураю злой.

Хістаецца беднае тонкай былінкай,
А вочкі — хоць сумны — зіяюць красой…
Ой, цяжка глядзець на цябе, сірацінка,
І, гледзячы, плачу я разам з табой.

Усюды так гожа, і сьпевы ліюцца,
Ўсе з ласкай страчаюць маленства дзянькі;
На жарты, пацёху глядзяць і сьмяюцца
Далёкія, нават, ня толькі бацькі.

А сьлёзы-сіроткі — што горкія значаць!
Ня знае дзіцятка бацькоў дарагіх,
І горкае долі ніхто ня убачыць,
А колькі сіротак на сьвеце такіх!..

Капыль, 1911 г.