Будзем заўсёды памятаць!
| Будзем заўсёды памятаць! Публіцыстыка Аўтар: Лявон Заяц 1928 Крыніца: Газэта «Савецкая Беларусь», № 158 (2346), 11 ліпеня 1928 г., б. 2 |
Прапануем да спампаваньня!
Будзем заўсёды памятаць!
8 год мінула ед тых гістарычных для БССР дзён, калі яна была пры дапамозе Рабоча-Салянскай Чырвонай арміі вызвалена ад сваіх заматых адвечных ворагаў—белапалякаў.
8 гор мінула, ак белыя «ожэлкі» трымалі ў крывавых каццюрох сваіх беларускі працоўна люд, смокчучы яго кроў і шарпаючы яго параненае на працягу бясконцых войн цела.
Рабочыя і сяляне Беларусі ніколі не забудуцца аб белых ненасісных «ожэлках».
Беларусь помніць аб усіх тых зьздеках, пагромах, арыштах і збойствах, якія шырокімі хвалямі разьзіліся па ўсёй краіне зараз-жа пасьля прыходу польскай акупацыйвай арміі. Зьвярнуліся абшарнікі і фабрыканты, якія разам з ксяндзамі і жандарамі прыняліся навадіць «парадак» пасльзя «пшэклентых большэвікув».
Гэты «парадак» выклікаў да жыцьця масавы паўстанчы рух, які, пад кіраўніцтвам кампартыі, павёў зацятую барацыбу з ненавіснымі акупантамі.
Разьвязаўшая рукі з Дэнікіным прыйшла на дапамогу хоць абадраная і змучаная, але непераможная ў сьвядомасьці сваіх клясавых інтарэсаў—Чырвоная армія.
Польская абшарніцка-панская акупацыя была зьмецена назаўсёды.
З таго часу, як апошні «ожэлэк» адляцеў назаўсёды з Беларусі, у БССР ва ўмовах дыктатуры пралетарыяту, пачалося шпаркае залечваньне нанесеных вайною і акупацыяй цяжкіх ран як на гаспадарчым, так і на сацыальна-культурным франтох краіны.
Мы былі і ўвесь час зьяўляемся жывымі сьведкамі таго трыўмфу ва ўсіх галінах народнае гаспадаркі і культуры БССР, які ніколі не спыніцца, пакуль будзе стаяць на чале кампартыя і савецкая ўлада.
Нацыянальная палітыка вырашана так дасканала, як яна нідзе ня была вырашана ва ўсім сьвеце.
А гэта сам моцны падмурак у нашай агульнай сацыалістычнай бацькаўшчыне—СССР.
І вагэтым асвравых і сьветлым фоне БССР—жахлівыя і чорная малюнкі жыцьця Заходняй Беларусі.
Усе мы добра ведаем аб тых страшэнных зьдзеках над працоўнымі Заходняй Беларусі. аб тых беспадстаўных арыштах, катаваньнях у турмах—могільніках, ссылках, катаржных прысудах—і ўсё гэта толькі за тое, што працоўныя Заходняй Беларусі адважваюцца змагацца за натуральнае права на жыцьцё.
У нашай памяці яшчэ вельмі сьвежы ўспаміны аб бязглузда-дзікіх расправах п. Пілсудзкага і абшарніцкай польскай зграі над Бел. Грамадой, „126“ камуністамі і над тысячамі абязброеных змагароў за лепшую долю працоўных.
У гэты дарагі для нас дзень мы шлём наша шчырае прывітаньне ўсім паднявольным зарубежным братом, якія пакутуюць за справу народнага вызваленьня.
Л. ЗАЯЦ.