Вянок (1914)/Думы/Не блішчыць у час зьмерканьня…

⁂ Ўстань навальніца ⁂ Не блішчаць у час зьмерканьня…
Верш
Аўтар: Максім Багдановіч
1914 год
⁂ Напілося сонцэ са крыніц сьцюдзёных
Іншыя публікацыі гэтага твора: Не блішчыць у час зьмярканьня і ў глыбокай цемні ночы…

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




* * *

Не блішчыць у чаc змерканьня і ў глыбокай цемні ночы
Дыямант каштоўны,
Але белым днём красою нам чаруе, вабіць вочы
Блеск яго цудоўны.
Бо калі на гэты камень упадзець праменьня сонца,
Ўраз ён блісьне дзіўна
І вясёлкавые іскры разсыпаць пачне бязконца,
Ярка, пераліўна.
Так здаецца ў змроку ночы цёмным і народ мой родны,
Бедны і нешчасны;
Але, як устане сонцэ, ўраз прачнецца дух народны,
І засьвеціць ясна!