Вясна
Верш
Аўтар: Міхась Васілёк
1925
Крыніца: Вершы. - 1973. — с. 26

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Ізноў вясна, ручай ліецца,
Шчабечуць птушкі,
лес смяецца —
Смяецца ціхім, ясным смехам:
Канец зіме — жывому ўцеха.

Канец бядзе,
Вясна ідзе!

Вясна — з красой бяроз сукрыстых,
Палеткаў і лугоў квяцістых
Прыйшла, прыгожая багіня,
Што ў душу кожнаму закіне

Прамень святла, —
Вясна прыйшла!

Цябе, красуня маладая,
Даўно чакаў і выглядаў я!
Што ты нясеш з сваім прыходам?
Ці раз мінаў так год за годам?

Мінаць мінаў,
А што ён даў?

Я не хацеў бы больш нічога,
Каб толькі шчасцейка людскога.
Расцвіў з табою цвет і ў нас, -
Вясна, вясна! Хоць гэты раз

Пацеш мяне:
Хай ноч міне...

Цяжкі наш крыж, цяжкі праз меру,
Хоць ты, вясна, святую веру
Ў жаданы, лепшы час навей, -
Хай б'юцца сэрцы зноў мацней.

Надзею дай,
Зялёны май!

Вясна прыйшла... Пад шум вясняны
Зазелянелі ўсе паляны,
Сады ўжо хутка зацвітуць,
Вада бруіць, бары гудуць.

Чаму ж ад дум
На сэрцы сум?..
1925