Грымі, не моўкні, ліра!
Грымі, не моўкні, ліра! Верш Аўтар: Міхась Васілёк 1926 Крыніца: Вершы. - 1973. — с. 32 |
Усё, што ў жыцці я перажыў і зведаў,
Мне легла на душу жывым, глыбокім следам…
Звіні, мая струна, іграй пявуча, шчыра,
Грымі аб долі брата, мая ліра!
Ты ласкаю дыхні ў яго збалелы твар,
Надзею сэрцу дай і сонцам глянь з-за хмар.
І пакажы братам шырокі шлях да волі,
І з шляху гэтага не дай сысці ніколі.
Хай песня струн тваіх звініць ад сэрца, шчыра, -
Грымі, не моўкні, ліра!
1926