Dumka Maje dumki
Верш
Аўтар: Янка Купала
1910 год
K swajim dumkam
Іншыя публікацыі гэтага твора: Мае думкі (Купала).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Maje dumki.

Màju dumki, byccam kumki,
Nazalacca lubiać mnie,
To stydliwa, to pużliwa,
Taja ŭ jawie, taja ŭ śnie.

Taja płače, taja skače,
Taja piesieńki piaje;
Jak ziaziulki, azdabulki,
Dumki rodnyje maje.

Chodam zwodam za narodam,
Za bratami za majmi
Cieraz honi, cieraz toni;
I waźmi-ż ty jich, waźmi!…

Dni, wiačory — polem, boram
To im žalu, to paciech…
Stužaj stohnuć, buraj drohnuć,
Sonce hlanie — jany ŭ śmiech!

Jak pry studni ŭ dzień nia budni
Kumki hutarku wiaduć;
Dumki hlanuć, nie adstanuć,
Na jazyk usio biaruć.

Siak i hetak šmat och, letak
Akiełzać ja jich chaču:
Prytykaju, nawučaju,
Dumki zmoukli, — ja maŭču.

Cicha… cicha… Što za licha?
Máju dumki — nie paśled;
Za manatki, dy znoŭ z chatki,
Z wietram, s pieśniaj syp u świet!