K swajim dumkam Z dumak markotnych
Верш
Аўтар: Янка Купала
1910 год
Jak tut wiesieła śpiewaci?
Іншыя публікацыі гэтага твора: З думак маркотных.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Z dumak markotnych.

Trudnieńka — oj, życi
Ŭ biednaści, ŭ hłušy:
Zamiest śmiechu — ślozy,
Żal niejki ŭ dušy!

Ščaście nie prychodzie,
Choć dniej kliču šmat:
Hore nie ŭciekaje,
Choć i wyhnać rad.

Pieśniu-b wyrwać s serca
I puścić na świet!…
Chaj lacić, chaj najdzie
Łasku i prywiet.

Mo ščaśniejšaj budzie,
Jak ja, syn biady,
Może chto pačuje,
Zapiaje z nudy.

Może choć bor ciomny
Recham adhuknie,
Może wiecier wolny
Zaŭturuje mnie.

Może ŭ niebie zorka
Piesieńki majej
Zrazumieje hołas
I mirhnie jaśniej.

Nočka ŭ tajnych šeptach
Azwiecca chwalboj,
A może i ludzi
Nie pahardziać joj.